وقتی بیشتر آدمهای یک جامعه یکذب بالدین شوند جامعه به کدام سمت می رود؟مسکینان و یتیمان چه وضعیتی پیدا می کنند؟
هرکس
برای رسیدن به منفعت خودش یتیمان و مسکینان را دع می کند و می راند و بر
اندوخته ها و منافع خود می افزاید و خشونت و بی مسئولیتی نسبت به دیگران
مخصوصا قشر ضعیف در جامعه زیاد میشود.این جامعه قدمی برای ظهور بر نمی
دارد.بعد میبینیم که این افراد نماز میخوانند،اصلا برای چه می خوانند؟برای
خودشان؟برای مردم؟برای دیده شدن؟...معلوم
نیست...که اگر برای خدا بود پس چرا هر کدام از دستورات خدا را که دوست
دارند انجام می دهند؟!تفسیر به رای دین آشکار است.نسل های بعدی هم که آنها
را می بینند فکر میکنند که کار درست همین است و دین داری را همین رفتار و
عمل می دانند و این روند تکرار میشود و دیگر فضایی وجود ندارد که کسی
تشویق به اطعام مسکین کند.
یادمان باشد که ما افراد جامعه هستیم و در ایجاد این فضا موثریم...
ندا مهرپور