در فطرت ما قدرت شناخت راه درست هست

بسم الله الرحمن الرحیم

سوره مبارکه ماعون

1)اگر در انجام واجبات و محرمات کوتاهی کنیم دچار کذب شده ایم.

2)اگر تسلیم و سرسپرده به مقررات خدا نباشیم نقطه مقابل واقعیت و حق شده ایم.

3)کسی خاضع و سرسپرده می شود که بشناسد و محبت داشته باشد، اگر نشناخت و محبت نداشت پس نمی تواند کاملا اطاعت کند و خاضع باشد پس در جهت درست قرار نگرفته است.

4)اگر اعمالی که به صورت بیرونی از ما سر می زند با باورمان فرق کند، پس از جهت درست برگشته ایم و گرنه نباید متفاوت عمل می کردیم.

5)در فطرت ما قدرت شناخت راه درست هست؛ یعنی می دانیم دین حق است پس اشتباه رفتن ما به تعلقات و عادات غلطمان مربوط است.

6)چون دین را باور نکرده و ایمان قلبی پیدا نکرده ایم خود را کسی می دانیم و این تکبر دیگران را هیچ می داند و تحقیرشان می کند.

7)ما برای رشد و تربیت خود و رسیدن به کمال به یتیم بیشتر احتیاج داریم پس رفتار ما با او خیلی مهم است و این خود دستوری دینی است اگر باور کنیم.

8)یکی از نشانه های یکذب بالدین راندن یتیم است و اگر اهل بیت را بزرگترین یتیمان بدانیم از حیث اینکه بالاتراز آن ها نیست، راندن یتیم یعنی نسبت به سخنان و دستورات و خواسته هایشان بی توجه شویم و عمل نکنیم.

9)وقتی توان مالی برای کمک نداریم باید از راه های دیگر کمک کنیم حتی یک لبخند و دیگران را نیز تشویق کنیم.

10)نماز ستایش است، وقتی هنوز زیبایی ها و نعمت هایی را که خدا آفریده درست نمی بینیم توجه کافی برای نماز پیدا نکرده ایم.

11)نماز ستایش خداست ولی وقتی غافل شویم از این موضوع، نماز وسیله ای می شود برای ستایش دیگران از ما.

12)اگر رفتارمان درست و به ظاهر مورد قبول و مطابق با دین باشد ولی اعتقاد قلبی محکمی نداشته باشیم و توجه کافی برای آن کار در ما نباشد هم دچار کذب شده ایم هم ریا.

13)اگر دستورات دین را عمل نکنیم یعنی به دستورات و آورده های ولی خدا عمل نکرده ایم یعنی آنها را نیز تکذیب کرده ایم.

14)اگر رفتارمان دوگانه باشد،درون و بیرون،ظاهر و باطن با هم تفاوت داشته باشد خیلی راحت هم رنگ هر جماعتی میشویم و خیلی راحت مسیر را گم میکنیم و خیلی راحت به دشمنان دین و اولیای الهی راه میدهیم.

15)توجه به زندگی اجتماعی و کمک به دیگران خصوصا کسانی که مظلوم واقع شده اند و احتیاج به یاری دارند توجه مطلق را از خودمان بر میدارد و باعث میشود و زندگی اجتماعی بهتری داشته باشیم.

16)پذیرش یک عبادت فردی در گرو توجه به جامعه و افراد دیگر است.

ندا مهرپور