به نام خدا
سوره مبارکه نصر
خداوند در نهایت کمال است و نیازی به حرکت ما به سمت خود ندارد و اگر به پیروزی برسیم نباید مغرور شویم و خود را موجب تمجید بدانیم و برای خدا منت گذاریم زیرا خدا نقص ندارد که با پیروزی ما بخواهد نقص خود را کامل کند.
رای فوج دین: ما می بینیم که مردم به سمت دین اسلام می آیند ولی این دین از روی خضوع و سرسپردگی که معنی اصلی آن است نمی باشد و رای یعنی ظاهر گرایش مردم را می بینیم و نمی توانیم خضوع آنها را تشخیص دهیم.
حمد: خداوند اسلام و ولایت را به مردم داده است پس حمد در این سوره باید برای ستایش در مقابل هدیه خدا یعنی ولایت و اسلام باشد از طرف مردم.
تسبیح: اما مردم اسلام ظاهری را قبول کرده و ولایت را نپذیرفته اند و از مسیر درست منحرف شده و اسلام را ناقص پذیرفتند.
استغفار: پس باید استغفار کنند تا نقص آنها برطرف شود و توبه کنند تا به کمال دین و آنچه خدا خواسته است برسند از اینجا می فهمیم که توبه بالاتر از استغفار است یعنی بعد از استغفار و محو شدن اثر گناه اگر توبه کنیم حتی می توانیم به خدا برسیم و به خدا توجه کنیم حتی بالاتر از آن مورد توجه خاص خداوند قرار می گیریم.
خداوند در این سوره امید را در دلها زنده می کند زیرا فرصت استغفار را برای هر نقص و بدی گذاشته است و ما را به سمت خود می خواند.
در مواقع پیروزی : انسان در زمان فتح و گشایش به خود مغرور می شود و حس می کند کار خوبی کرده است که لایق ستایش است و بر خدا منت می گذارد که مناین کار را کرده ام اما خداوند هیچ نقصی ندارد که بخواهد با پیروزی ما آن را کامل کند پس اگر پیروز شدیم باید اول خدا را تسبیح کنیم و بفهمیمی که او محتاج ما نیست و کامل است و حمد کنیم چون خدا به ما نیازی ندارد و حتی به ما کمک و یاری رسانده است که موفق و پیروز شویم و استغفار می کنیم (پیشگیری بهتر از درمان است) از مغرور شدن به اینکه کاری کرده ایم که لایق تشویق هستیم و تصور کنیم این پیروزی به خاطر من بوده ولی این پیروزی از طرف خدا بوده است.
این من من شیطان است امام خمینی .ره.
و در آخر من هم این سوره رو خیلی دوست داشتم چون فهمیدم که خدا خیلی به فکرمونه...
فاطمه محمودی